PATRONI PARAFII
ŚWIĘTY PIOTR APOSTOŁ: Właściwie na imię miał Szymon. Pochodził z Betsaidy nad Jeziorem Genezaret. Po ojcu Janie przejął zawód rybaka. Był bratem Andrzeja Apostoła, dzięki któremu poznał Jezusa. Był żonaty i mieszkał w Kafarnaum, u teściowej.
Na stałe przystąpił do Nauczyciela z Nazaretu po cudownym połowie ryb. Wyróżniał się wśród uczniów, ale także był wyróżniany: uczestniczył m.in. w przemienieniu Jezusa i wskrzeszeniu córki Jaira. Pan Jezus zmienił mu imię na „skałę” (Petros), obdarzając go władzą nad Kościołem. Potwierdzają to już Dzieje Apostolskie. Po cudownym wybawieniu od śmierci z Jerozolimy przeniósł się do Antiochii, „gdzie po raz pierwszy uczniów Jezusa nazwano chrześcijanami”. Wreszcie, przez Korynt, dotarł do Rzymu, gdzie poniósł śmierć męczeńską około 64 roku, za panowania cesarza Nerona. Święty Piotr pozostawił dwa listy, które należą do Nowego Testamentu. Tradycja – potwierdzona badaniami – wskazuje jako miejsce śmierci pola watykańskie. Na miejscu śmierci i grobu Apostoła cesarz Konstantyn w 330 roku wzniósł bazylikę, która przetrwała 1150 lat. Obecną świątynię, budowaną w latach 1506–1667, wznosili najwspanialsi artyści. To największa świątynia katolicka na świecie.
ŚWIĘTY PAWEŁ APOSTOŁ:
Urodził się w Tarsie i początkowo nosił imię Szaweł. Nawrócony pod Damaszkiem, przyjął imię Paweł. Stał się Apostołem Narodów dzięki swoim trzem wielkim podróżom apostolskim. Wiarę w Chrystusa przyniósł nawet do Europy. Jego działalność znamy z Dziejów Apostolskich i trzynastu listów, które stanowią fascynującą, pełną przygód opowieść – można by na ich podstawie nakręcić film sensacyjny. Podobnie jak Piotr, dotarł do Rzymu, gdzie za Bramą Ostyjską złożył świadectwo miłości do Chrystusa. Jego ciało złożono najpierw w katakumbach św. Sebastiana. Następnie cesarz Konstantyn po 330 roku na miejscu męczeństwa wystawił ku jego czci bazylikę.
Kościół święty umieszcza w tym samym dniu uroczystość Apostołów Piotra i Pawła, aby podkreślić, że obaj byli współzałożycielami chrześcijaństwa w Rzymie, gdzie oddali za wiarę swoje życie. Nazywamy ich także „Książętami Apostołów”, co podkreśla ich ogromne znaczenie dla Kościoła katolickiego.
Hymn brewiarzowy ku czci naszych Patronów:
1. Złocistą poświatą i blaskiem różanym napełniasz, o Panie, obszar całej ziemi,
Gdy zdobisz niebiosa przesławnym męczeństwem w tym dniu, który niesie przebaczenie winy.
2. Bo raju Odźwierny umiera na krzyżu, Apostoł zaś pogan miecza ciosem ścięty,
Sędziowie narodów i słońca prawdziwe koronę męczeństwa razem otrzymali.
3. O Rzymie szczęśliwy, co chwałą jaśniejesz przez krew drogocenną tak potężnych wodzów,
Nie własną potęgą, lecz ich zasługami przewyższasz daleko wszelkie piękno świata.
4. A wy, dwaj Mistrzowie wiodący ku niebu, wzmocnijcie w proszących wiarę i nadzieję,
By pijąc ze zdroju jedynej miłości, po śmierci doczesnej mogli żyć na wieki.
5. Wieczyste królestwo i chwała bez końca niech będą na zawsze Bogu w Trójcy Świętej;
A rzesza zbawionych niech Pana wysławia za Jego opatrzność, która rządzi światem. Amen.
Uroczystość naszych Patronów rozpoczynamy już 28 czerwca wieczorem tzw. Mszą świętą w wigilię: Panie, nasz Boże, Ty przez świętych apostołów Piotra i Pawła dałeś swojemu Kościołowi podstawy chrześcijańskiej wiary, za ich wstawiennictwem udziel nam pomocy i doprowadź nas do wiecznego zbawienia. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje, w jedności Ducha Świętego, Bóg przez wszystkie wieki wieków. Amen. (tekst kolekty z Mszy wigilijnej)
We właściwym dniu ich święta, 29 czerwca, odprawiane są Msze Święte wraz z uroczystą sumą odpustową, która jest zakończona procesją z Najświętszym Sakramentem.
Boże, Ty nam dałeś dzień świętej radości w uroczystość apostołów Piotra i Pawła, spraw, aby Twój Kościół wiernie zachowywał naukę Apostołów, od których otrzymał zaczątek wiary. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje, w jedności Ducha Świętego, Bóg przez wszystkie wieki wieków. Amen. (tekst kolekty z Mszy w dzień uroczystości)
ŚW. MICHAŁ ARCHANIOŁ: jeden z archaniołów stojących przed obliczem Boga. Imię Mika’el znaczy: „Któż jak Bóg”. Według tradycji, kiedy Lucyfer zbuntował się przeciw Panu Bogu i namówił część aniołów do buntu, wystąpił Archanioł Michał i z okrzykiem „Któż jak Bóg” wypowiedział wojnę szatanom. Jest księciem aniołów, któremu Bóg powierza zadania wymagające szczególnej siły. Wstawia się u Boga za ludźmi i jest aniołem stróżem ludu chrześcijańskiego. Stoi u wezgłowia umierających, którym następnie towarzyszy w drodze do wieczności. Z tym wiąże się jego patronat nad kaplicami cmentarnymi. Artyści przedstawiają go w tunice i paliuszu, jako wojownika w zbroi. Skrzydła św. Michała są najczęściej białe, niekiedy pawie. Włosy ma upięte opaską lub diademem. Jego atrybutami są: globus, krzyż, laska, lanca, miecz, oszczep, puklerz, szatan w postaci smoka u nóg lub skrępowany, tarcza z napisem: Quis ut Deus – „Któż jak Bóg” oraz waga do odmierzania dobrych uczynków.
W Piśmie Świętym św. Michał wymieniany jest wiele razy.
W Księdze Daniela: „W owych czasach wystąpi Michał, wielki książę, który jest opiekunem dzieci twojego narodu. […] W tym czasie naród twój dostąpi zbawienia: ci wszyscy, którzy zapisani są w księdze” (Dn 12,1); a także: „Wtedy przybył mi z pomocą Michał, jeden z pierwszych książąt” (Dn 10,13) oraz: „Nikt zaś nie może mi skutecznie pomóc przeciw nim, z wyjątkiem waszego księcia, Michała” (Dn 10,21).
W Apokalipsie św. Jana Apostoła ukazany jest jako pogromca Smoka – Szatana: „I nastąpiła walka na niebie: Michał i jego aniołowie mieli walczyć ze Smokiem. I wystąpił do walki Smok i jego aniołowie, ale nie przemógł, i już się miejsce dla nich w niebie nie znalazło. I został strącony wielki Smok” (Ap 12,7).
W Księdze Jozuego przedstawiony jest z dobytym mieczem jako wódz wojsk Pana: „Gdy Jozue przebywał blisko Jerycha, podniósł oczy i ujrzał przed sobą męża z mieczem dobytym w ręku. […] Jestem wodzem zastępów Pańskich i właśnie przybyłem” (Joz 5,13).
Pisze o nim także św. Juda Apostoł w Liście: „Gdy zaś archanioł Michał, tocząc rozprawę z diabłem, spierał się o ciało Mojżesza” (Jud 9).
Według średniowiecznych legend Archanioł Michał z polecenia Pana Boga karał plagami Egipt, rozdzielił wody Morza Czerwonego, prowadził naród wybrany przez piaski pustyni do Ziemi Obiecanej. W dniu ostatecznym ma na Górze Oliwnej zabić Antychrysta i dźwiękiem swej trąby wskrzeszać zmarłych.
W Polsce powstały dwa zgromadzenia zakonne pod wezwaniem św. Michała: męskie i żeńskie, założone przez bł. Bronisława Markiewicza (+1912) – michalici i michalitki. W naszej Ojczyźnie pod jego wezwaniem jest prawie 350 kościołów. Imieniu św. Michała zawdzięcza swoją nazwę 222 miejscowości, a jego wizerunek znajduje się w herbach 11 polskich miast.
Modlitwa do św. Michała Archanioła papieża Leona XIII (Egzorcyzm do św. Michała Archanioła)
Święty Michale Archaniele, wspomagaj nas w walce, a przeciw niegodziwości i zasadzkom złego ducha bądź naszą obroną. Oby go Bóg pogromić raczył, pokornie o to prosimy, a Ty Wodzu niebieskich zastępów, szatana i inne duchy złe, które na zgubę dusz ludzkich po tym świecie krążą, mocą Bożą strąć do piekła. Amen.
Hymn z liturgii godzin
- Sławimy was, Archaniołowie, radosną pieśnią w dzień świąteczny
I podziwiamy waszą chwałę, w promiennym domu Wszechmocnego. - Michale, książę wojsk niebieskich, niezwyciężony w żadnym boju,
Niech Twa prawica nas umocni i podda wszystkich łasce Boga. - Gabrielu, Pan cię ustanowił, zwiastunem wielkich swych tajemnic;
Prosimy ciebie, naucz ludzi, miłować drogę Jego światła. - Rafale, prowadź nas ścieżkami, co wiodą prosto do niebiosów,
Zachowaj nas od chorób ciała i zdrowie przynieś naszym duszom. - A wy, zastępy Jasnych Duchów, opieką swoją nas otoczcie
I wyjednajcie nam u Boga, by dał nam radość nieba z wami. - Niech będzie chwała Ojcu z Synem i cześć Duchowi pocieszenia;
Niech jednym głosem chór aniołów, wysławia Boga w Trójcy Świętej. Amen.
Święty Michale (O. Józef Majkowski)
Święty Michale, Twoje imię “Któż jak Bóg”
wciąż jest programem wszystkich czasów po dziś dzień.
Uproś mi łaskę, bym ten program spełnić mógł,
moją niestałość w męstwo wiary żywej zmień.
Święty Michale, Twoje imię “Któż jak Bóg”
każe rozpoznać nawet lekki grzechu cień,
światłem Chrystusa znaczyć każdą z ludzkich dróg,
z ziemi zatrutej tworząc jasną nieba sień.
Święty Michale, Twoje imię “Któż jak Bóg”
niech zawołaniem zabrzmi z czterech świata stron.
Echem odpowie na nie każdy serca próg,
że Bóg jest Panem, zawsze On i tylko On.