Nowy Borek – Historia
Zamiar budowy punktu katechetycznego w Nowym Borku był konieczny ze względu na nauczanie religii jak najbliżej szkoły, do tej pory dzieci uczęszczały do punktu katechetycznego przy kościele parafialnym.
Kuria Biskupia w osobie ks. bp. Błaszkiewicza zobowiązuje ks. Władysława Mazepę do budowy punktu katechetycznego jak najbliżej szkoły w Nowym Borku. Zakupiono więc parcele od Marcina Gonka i Franciszka Ksztonia i przystąpiono do budowy. Budowa trwała dość długo bo zanim rozpoczęto budowę trzeba było przeprowadzić aż cztery akty notarialne.
Do roku 1989 postawiono budynek w stanie surowym, natomiast nauka religii odbywała się w domu prywatnym u p. Eugeniusza Kowala. Wyjątkowo za zgodą władz została przeniesiona do szkoły i tam nauka trwała do roku szkolnego 1989 – 1990. Ponieważ oficjalnie religia wróciła do szkoły, stąd zawieszono dalsze prace przy punkcie katechetycznym. Z czasem, zrodził się pomysł ks. proboszcza i niektórych parafian, zwłaszcza w wieku starszym aby rozpoczęty budynek katechetyczny dostosować do sprawowania liturgii.
Pomysły były różne, ale ostatecznie za zgodą ks. Abp. Ordynariusza Józefa Michalika przeprojektowane zostało wnętrze na potrzeby sprawowania eucharystii. W roku 2003 zamiar ten został zrealizowany i kaplica została poświęcona pw. Matki Bożej Częstochowskiej przez obecnego wśród nas ks. Arcybiskupa.
Aktualnie w tej kaplicy w każdą niedzielę i święta odprawiana jest Msza św. oraz majowe i październikowe nabożeństwa, a przez 9 dni nowenna przed uroczystością odpustową MB Częstochowskiej.
Wyrażamy dziś wdzięczność wszystkim mieszkańcom, którzy troszczą się o piękno tej świątyni, pamiętając też o panu kościelnym p. Eugeniuszu Kowalu, który pełni tę posługę bezinteresownie.
Dzięki Chrystusowi Panu i Matce Bożej mieszkańcy Nowego Borku mają okazję uczestniczenia w liturgii i modlić się o dobro dla mieszkańców i w wielu innych intencjach dla dobra ich samych i Ojczyzny.
Nowy Borek – Patron
NAJŚWIĘTSZA MARYJA PANNA CZĘSTOCHOWSKA (UROCZYSTOŚĆ ODPUSTOWA 26 SIERPNIA)
„Niegdyś Cię, Mario, w świętej Częstochowie
O lud swój polscy błagali królowie,
Niegdyś Cię Polska, jeszcze wielka, cała,
Królową swoją przed zgonem obrała.
Naród ten niegdyś służył Ci orężno,
Bój Chrystusowy tocząc z poganami-
Królowo Polski i Litewska Księżno,
Zmiłuj się nad nami!”
Już przeszło sześćset lat Pani Jasnogórska otaczana jest nieprzerwanym, żarliwym kultem, w którym nierozerwalnie splata się cześć i miłość dla Matki Boga i całej ludzkości z dostojeństwem, którego dostępuje Maryja Królowa Polski, władczyni i orędowniczka narodu.
Dzieje Obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej od momentu pojawienia się na Jasnej Górze, aż do czasów współczesnych nierozerwalnie splatają się z losami Polski. Cudowny wizerunek Jasnogórskiej Bogurodzicy od początku powstania Sanktuarium uznany został za relikwię Królestwa Polskiego. Otoczony powszechnym kultem, tak przez władców, jak i wszystkie stany, od stuleci stanowi jeden z podstawowych elementów świadomości narodowej. Pobożność ludowa zwraca się do Maryi jako do Królowej. Sobór, przypominając o Wniebowzięciu Maryi z ciałem i duszą do chwały niebieskiej, wyjaśnia, iż została Ona wywyższona przez Pana, jako Królowa wszystkiego, aby bardziej upodobniła się do Syna swego, Pana panujących (por. Ap 19, 16) oraz zwycięzcy grzechu i śmierci.
Uznanie Matki Bożej Jasnogórskiej za Królową Polski świadczy o ścisłym przymierzu Matki Bożej z polskimi wiernymi, religijności maryjnej z duchem narodu. Wota hołdownicze różnych grup społecznych są dowodem wiary w Jej opiekę i ustawiczną pomoc dla narodu, w obronę przed różnego rodzaju zagrożeniami od moralnych aż po religijne. W przekonaniu katolików jest Ona obrończynią najwyższych wartości narodowych, wiary nadprzyrodzonej, obyczajów chrześcijańskich, ducha, kultury i języka ojczystego.
Skuteczność Jej wstawiennictwa obejmuje wszystkie problemy, o czym świadczą wota z napisami. Jako pomoc i obronę najczęściej ukazują Ją teksty liturgiczne, poezja, pieśni maryjne. Kult ten obejmuje także oddanie się Matce Bożej w duchu miłości apostolskiej do braci, co wyraził akt milenijny (3 V 1966 r.). Pobudza również do apostolatu i odpowiedzialności za Kościół. Maryja jest także tą, która oddziaływuje jako wychowawczyni w chrześcijańskim kształtowaniu sumienia jednającego się z Bogiem ukazuje sakrament pokuty (warto zaznaczyć, że obcokrajowców uderzają długie kolejki do konfensjonałów). Niemal od początku obdarzono wizerunek Matki Bożej Jasnogórskiej tytułem Królowej Narodu. Już w drugiej połowie XIV wieku sławił Ją po raz pierwszy Grzegorz Sambora jako Królową Polski i Polaków . Król Polski Jan Kazimierz w swoich ślubach także nazywa Maryję z Jasnej Góry, Królową Polski, kiedy to podczas składania ślubów zobowiązał się do odnowy moralnej narodu. Fakt koronacji ikony to 8 września 1717 roku. Moment ten był ugruntowaniem kultu i czci, jakimi otaczano Jej święty wizerunek. Takie korony już pojawiły się w Częstochowie już 1642 roku, ale służyły tylko jako ozdoba bez oficjalnego nałożenia . Można więc powiedzieć, że jest to swoiste świadectwo wiary w królewską godność Maryi oraz Jej przemożne wstawiennictwo. Koronacje papieskimi koronami potwierdzają ten stan rzeczy.
W myśli Ojców Kościoła ta perspektywa imperialna bardzo szybko się jednak poszerza i staje się perspektywą kosmiczną. Niebo i ziemia spotykają się stóp Chrystusa. Nie ma innej obrony przed tymi potęgami, jak tylko zwrócić się do Chrystusa, Stwórcy nieba i ziemi, który zasiada na tronie i ma pod swymi stopami niebiański łuk tęczy. Jeśli Chrystus jest Królem wszechświata, to Theotokos przysługuje, tytuł Królowej. Jednocześnie nie ma, co do tego wątpliwości, że Bóg nie nadaje tytułów czysto honorowych, gdyż u Niego imię wyraża potęgę. Maryja, nazwana królową, musi uczestniczyć w rządzeniu niebem i ziemią . Jak jednak mamy to rozumieć?
Tytuł Królowej nie zastępuje oczywiście tytułu Matki: królewskość Maryi jest dodatkową godnością, związaną z Jej szczególną misją macierzyńską i wyraża po prostu władzę, jaką otrzymała, aby pełnić tę misję. Cytując bullę Piusa IX Ineffabilis Deus, papież Pius XII zwraca uwagę na ten macierzyński wymiar królewskości Maryi: Darząc nas macierzyńską miłością i troszcząc się o nasze zbawienie, otacza Ona swoją opieką cały rodzaj ludzki. Ustanowiona przez Boga Królową nieba i ziemi, wyniesiona ponad wszystkie chóry anielskie i ponad całą niebiańską hierarchię świętych, zasiada po prawicy swego jedynego Syna, naszego Pana Jezusa Chrystusa, i niezawodnie uzyskuje to, o co prosi w swych matczynych modlitwach; znajduje to, czego szuka, i nic nie zostaje Jej odmówione. Wzięta do chwały niebios, Maryja poświęca się całkowicie dziełu zbawienia, aby móc obdarzyć każdego człowieka szczęściem, które stało się Jej udziałem. Jest Królową, która rozdaje wszystko, co posiada, dzieląc się nade wszystko życiem i miłością Chrystusa.
Podsumowując te rozważania, można zaryzykować pewne twierdzenie, że darowane przez Piusa X korony dopełniają wizerunku Najświętszej Maryi Panny jako Królowej. Chociaż bowiem bogate jest przesłanie teologiczne płynące z kontemplacji Wizerunku, to jednak właśnie korony w pełni ukazują Maryję jako Pierwszą po Bogu.
Źródło informacji: http://www.jasnagora.pl/ Specyfika kultu Jasnogórskiej Hodegetrii jako świętego obrazu, O. Tomasz Wilk OSPPE