„Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Mt 28, 19)
Sakrament chrztu świętego jest bramą sakramentów – konieczny do zbawienia. W tym sakramencie człowiek zostaje uwolniony od grzechu pierworodnego, upodobniony do Chrystusa oraz włączony do Kościoła.
Chrzest dzieci z rodzin katolickich udzielany jest zasadniczo w niedzielę. Uwzględniając różne sytuacje życiowe, nie narzucamy, w którą niedzielę ani podczas której Mszy świętej odbędzie się chrzest. Inny termin jest możliwy w wyjątkowych okolicznościach.
Uwagi praktyczne:
Chrzest należy zgłosić przynajmniej tydzień przed planowanym terminem. Należy przedstawić akt urodzenia z USC. W przypadku dzieci spoza parafii wymagana jest pisemna zgoda własnego proboszcza. Zalecanym terminem chrztu dziecka jest okres do jednego miesiąca po narodzeniu.
Piękną tradycją jest wybieranie dla dziecka imienia świętego lub błogosławionego, który stanie się jego duchowym opiekunem. Rodzice w ten sposób świadczą o swojej świadomej przynależności do Kościoła.
Rodzice i chrzestni uczestniczą w katechezie chrzcielnej, podczas której zostaną pouczeni o znaczeniu chrztu i przebiegu liturgii, aby świadomie uczestniczyli w tym sakramencie. Powinni także, krótko przed terminem chrztu, przystąpić do spowiedzi.
Na chrzestnych rodzice powinni wybierać praktykujących katolików, żyjących w związku sakramentalnym lub osoby samotne, które przyjęły sakrament bierzmowania. Chrzestni spoza parafii winni okazać zaświadczenie od własnego proboszcza o tym, że są godni pełnić tę funkcję. Ojciec chrzestny przygotowuje świecę chrzcielną, a matka chrzestna białą szatę. Zobowiązują się oni, w miarę swoich możliwości i sytuacji, pomagać w wychowaniu dziecka w wierze i życiu zgodnym z Bożymi przykazaniami.
Funkcji chrzestnych nie mogą pełnić: osoby nieprzyjęte do bierzmowania, nieuczestniczące w katechezie, osoby niepraktykujące, ani żyjące w luźnych lub jedynie cywilnych związkach. Najpiękniejszym darem dla dziecka jest bowiem modlitwa i przyjęcie Komunii Świętej.
Godność i świętość kościoła, jako miejsca udzielania sakramentów, a także zwykła ludzka grzeczność wymagają, aby wcześniej uzgodnić z kapłanem zakres robienia zdjęć czy filmowania liturgii chrztu. Nie wypada, aby sakrament zamieniać w sesję zdjęciową.
Po chrzcie kapłan sprawdza w zakrystii zgodność wpisów w księgach parafialnych z dostarczonymi dokumentami.
Chrzest może zostać odłożony w przypadku uzasadnionych wątpliwości co do wychowania dziecka w wierze katolickiej, np. gdy rodzice, mimo braku przeszkód kanonicznych, są obojętni religijnie albo żyją w luźnych lub tylko cywilnych związkach.
Chrzest w nagłych wypadkach
W razie zagrożenia życia dziecka w szpitalu chrztu z wody może udzielić kapłan-kapelan lub pielęgniarka, którzy mogą następnie wystawić odpowiedni dokument. Poza szpitalem dziecko może ochrzcić każdy człowiek.
Na początku odmawia się Wierzę w Boga, a następnie, polewając (nawet zwykłą) wodą główkę dziecka, wypowiada słowa:
„Ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”.
Imienia dziecka nie trzeba wtedy wymieniać. Na końcu odmawia się Ojcze nasz. Można także dodać Zdrowaś Maryjo.
Chrzest z wody, udzielony w sytuacji zagrożenia życia dziecka, powinien zostać zapisany w księgach parafialnych. Jeśli dziecko przeżyje, kapłan wprowadzi je uroczyście do wspólnoty parafialnej poprzez obrzęd dopełnienia liturgii chrztu. Jeśli dziecko po chrzcie z wody umrze, kapłan uroczyście złoży je na cmentarzu w obecności rodziny podczas obrzędu zwanego „pokropkiem”. Podobnie postępuje się nawet wtedy, gdy dziecko zmarło w łonie matki bez chrztu. Prosimy zgłaszać takie tragiczne wydarzenia do kapłana.
Jezus bowiem nauczał:
„Bóg jest Ojcem żywych, a nie umarłych; u Boga wszyscy żyją”.